خبرگزاری حوزه | با آغاز روزهایی از سال که به نام حضرت زهرا سلام الله علیها ، فاطمیه نامیده شده و شیعیان و محبین اهل بیت علیهم السلام این ایام را احترام کرده و برای مصیبت های آن بانو عزاداری می شود؛ برخی به مخالف پرداخته و با بزرگداشت ایام فاطمیه ناسازگارند که بیشتر از مخالفان شیعه و برخی از روشنفکران و برخی منتقدین شیعی هستند.
اینکه این واقعه چه پیشینه ای دارد و نامگذاری به این نام از چه زمانی رخ داده است خود بحث طولانی دارد چنانکه تبیین مستندات فاطمیه در منابع فریقین بحثی دامنه دار است و این یادداشت به آن نمی پردازد ولی سوال مهم این است که چرا فاطمیه؟؟ و چرا مخالفت با فاطمیه؟؟؟چه حکمتی در پس این واقعه است که عده ای به شدت با آن مخالفند و برخی به شدت با آن موافق؟ به نظر می رسد پاسخ این پرسش را در سال های اخیر نباید جست وجو کرد بلکه باید به هزار و چهارصد و اندی سال پیش رفت و پاسخ آن را به دست آورد. فاطمیه حکایت از رخدادی با پیام های گونه گونی دارد که به اعتقاد پیروان اهل بیت وقوع آن مشکوک نبوده و اهتمام به آن به جهت پیام هایش لازم و ضروری است.
اما چرا فاطمیه!!؟؟
به باور شیعیان و محبین اهل بیت، فاطمیه بازخوانی رنج های فاطمه زهرا یگانه دختر پیامبر است که بعد از پیامبر به مصیبت هایی گرفتار شد. فاطمیه حاوی پیام هایی است که شیعیان به جهت آن پیام ها از این واقعه کوتاه نمی آیند:
۱. کسانی که حضرت زهرا سلام الله علیها را آزار دادند آیا یهودی و مسیحی و مشرک بودند یا از مسلمان بودند؟ طبیعی است که در آن زمان در مدینه مشرک و مسیحی و یهودی وجود نداشته تا مایه آزار ایشان شود. پس باید اعتراف کرد مسلمانان و صحابه پیامبر خود شریک در آزار حضرت زهرا بوده اند. همانها که عده ای برای آنان قدر و منزلت بی اساسی را تراشیده اند. اضافه بر اینکه مگر حاکم اسلامی آن زمان، مسئولیت نداشت که از حضرت زهرا سلام الله علیها ـ نه به عنوان دخت پیامبر ـ بلکه به عنوان یک شهروند جامعه اسلامی از حقوق او دفاع کند؟؟
سوال اینجا پررنگ می شود که چه مسلمانی می تواند دخت پیامبر خود را بیازارد؟؟ آیا اسلام او واقعی است یا کفر آلود است. آیا شاهدان ساکت این جسارت را می توان مسلمان متعهد به پیامبر نام برد؟
۲. حاکم اسلامی در آن زمان چه مسئولیتی نسبت به کسانی که مایه آزار حضرت زهرا شدند داشتند؟ آیا وظیفه داشتند که از ایشان دفاع کنند؟ آیا می شود تصور کرد در یک شهر حضرت زهرا حضور داشته باشد و آزار ببیند و حاکم شهر پیامبر هیچ برخوردی نداشته باشد؟ آیا گزارشی از دفاع آمده و مدرک و یا کتابی از مواجهه حاکمان با آزاردهندگان حضرت زهرا سخنی رانده باشد؟؟ و یا اینکه نه تنها مانع نشدند بلکه خود عامل این رخداد بودند؟
۳. با توجه به گزارش های وارد شده از سوی شیعه و اهل تسنن؛ از یک سو فاطمه زهرا سلام الله علیها محور رضایت و غضب خداوند است.(۱) و با خشم او خداوند خشمگین می شود؛ از سوی دیگر حضرت زهرا سلام الله علیها طبق گزارش های رسیده مورد آزار قرار گرفته اند(۲)؛ از سوی سوم هیچ گزارشی از عکس العمل حاکمان آن روز به دست نرسیده است. با تجمیع این گزارش ها این پرسش آشکار می شود که آیا حاضران و شاهدان آزار حضرت زهرا سلام الله علیها با وجود نزول آیه مودت و سفارش های فراوان پیامبر بر لزوم محبت به خاندان پیامبر می توانند مؤمن به پیامبر باشند.
به خوبی روشن می شود که چرا عده ای با فاطمیه به شدت مخالفت می کنند زیرا فاطمیه، بسیاری از پرده های تاریخی و اعتقادی را پس می زند و حقایق ناگفته را آشکار می سازد. فاطمیه قداست صحابه را به چالش جدی می کشد و آبرویی برای بسیاری از اصحاب باقی نمی گذارد. فاطمیه حاکمان جامعه را به بازخواست می کشد که چرا با چشم خود دیدید فاطمه آزار می بیند و ساکت ماندید؟؟ نکند خود، در این آزار ها دخیل هستید؟؟
فاطمیه همیشه برای شیعه یک مدرسه بوده که در آن، شناخت افراد به خوبی به دست می آید. اصلا اگر بناست افراد شناخته شوند همانطور که قرآن راهی برای شناخت حقیقت افراد است، عترت و خاندان خاص پیامبر به حکم حدیث ثقلین نیز معیار شناخت افراد است و چه کسی نزدیکتر به پیامبر از فاطمه زهرا سلام الله علیها. فاطمه زهرا حقیقت حاکمان و اصحاب بعد از پیامبر را آشکار ساخت و عده ای که اندک نقدی بر اصحاب را برنمی تابند با علنی شدن این حوادث مخالفند که نکند گردی بر چهره توجیه شده اصحاب بنشیند.
از اینرو باید هوشیار بود که مخالفت با فاطمیه انسان را در چه گروه و حزبی قرار می دهد و با چه افراد هم کیش و آیین می کند. بدانیم و بدانید که هر کس با اعلان فاطمیه مخالف است همسان کسی است که خود شاهد آزار حضرت زهرا سلام الله علیها بوده ولی حاضر نیست به هیچ گونه ای از او دفاع کند.
سید علی احمدی؛ پژوهشگر بنیاد بین المللی امامت
پی نوشت ها:
۱. مستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، ج۳، ص۱۶۷؛ معجم الکبیر، طبرانی، ج۱، ص۱۰۸
۲. الوافی بالوفیات: ج۶، ص۱۷، شماره ۲۴۴۴؛ ملل و نحل شهرستانی:ج ۱، ص۵۷، چاپ دار المعرفة، بیروت. « انّ عمر ضرب بطن فاطمة یوم البیعة حتی ألقت المحسن من بطنها»
کاری از معاونت فرهنگی بنیاد بین المللی امامت با همکاری گروه علمی پاسخ به شبهات پژوهشکده امامت
